Droga Ponale wchodzi w skład bogatej sieci dróg i szlaków rowerowych. Północne okolice Jeziora Gardy oferują trasy łatwe oraz ekstremalne ścieżki downhillowe. Droga Ponale jest dla każdego. Można wybrać się na piechotę, wypożyczyć rower lub zabrać swój, niekoniecznie MTB.
Skąd się wzięła nazwa Ponale?
Ponale jest to siedmiokilometrowy górski potok wypływający z jeziora Ledro i uchodzący do jeziora Garda. Z jeziora Ledro potok płynie przez miejscowości Molina di Ledro, Prè di Ledro i Biacesa di Ledro, na tym odcinku charakteryzuje się średnim spadkiem. W Biacesa di Ledro zasila hodowlę pstrąga i łososia. Od miejscowości Biacesa di Ledro potok zmienia swój charakter, wcina się mocno między skały, tworzy wodospad i w okolicy starożytnego portu uchodzi do jeziora Garda.
Przebieg trasy
Droga Ponale biegnie 5,5 km z wzdłuż północnego brzegu jeziora Garda (70 m n p.m.) do miejscowości Biacesa (418 m n.pm), która stanowi wschodnie wejście do doliny Ledro i wspina się do wysokości około 330 metrów. Droga przechodzi przez osiem tuneli, które zostały wybudowane w różnym okresie. Z trasy można podziwiać widoki na jezioro Garda, na miasto Riva oraz na wznoszący się po drugiej stronie jeziora szczyt Monte Baldo.
Po niespełna 3 km, od drogi odchodzi odgałęzienie, które po ok. dwóch kilometrach doprowadza do miejscowości Pregasina (400 m n.p.m). Ten odcinek został wybudowany dopiero w 1956 roku. Droga skręca w kierunku południowym powyżej potoku Ponale i po pokonaniu wielu serpentyn kończy się w tej należącej do Riva del Garda osadzie/wiosce Pregasina. Do chwili oddania tunelu samochodowego w 1998 roku, który połączył Pregasina z Doliną Ledro, droga Ponale była jedynym połączeniem drogowym.
Historia
Droga Ponale została wybudowana w latach 1848 – 1851 przez Giacomo Cis, w celu połączenia rejonu jeziora Garda z doliną Ledro.
Na cześć budowniczego droga została nazwana jego imieniem. W tamtym czasie była to pierwsza i jedyna bezpośrednia droga łącząca rejon jeziora Garda z doliną Ledro. Dzięki temu połączeniu zakończył się okres izolacji doliny.
Również wojskowi austriaccy szybko zdali sobie sprawę z faktu, że droga ma duże znaczenie strategiczne i może posłużyć jako droga najazdu/napaści. Już w 1859 roku po drugiej, włoskiej wojnie niepodległościowej i utracie Lombardii zaczęto snuć plany umocnienia drogi i przystąpiono do budowy otwartego stanowiska artyleryjskiego.
W 1891 roku drogą Ponale przejechały pierwsze samochody. Po ok. 100 latach od powstania drogi, regularnie występujące osuwiska, zmusiły władze do opracowania nowego, alternatywnego projektu, który zapewniłby sprawną komunikację ciągle rosnącemu ruchowi transportowemu.
W 1982 roku powstał pierwszy trzykilometrowy tunel biegnący od Riva w kierunku do Doliny Ledro. W związku z tym dolny odcinek drogi Ponale zostały wyłączony z ruchu. Odcinek pomiędzy doliną Ledro i Pregasiną pozostawał wolny dla przejazdu samochodów aż do1998 roku, kiedy to otwarto drugi tunel pomiędzy doliną Ledro a Pergasiną. Od tego momentu droga Ponale na całym swym odcinku została oficjalnie zamknięta, jednak była nadal użytkowana przez rowerzystów i turystów górskich.
Czasy współczesne
W 2000 roku w wyniku osunięcia się ziemi na tarasie Ponale śmierć poniosło kilka osób. To wydarzenie spowodowało dalsze, ograniczania w użytkowaniu drogi. Pomimo to, rowerzyści górscy nadal potrafili obejść postawione blokady i ograniczenia, tak aby dalej korzystać z drogi.
Po kompleksowych pracach rekonstrukcyjnych, które pochłonęły około 820,000 Euro, droga Ponale w 2004 roku została ponownie oddana do użytkowania dla rowerzystów i pieszych, którzy mogą z niej korzystać bez ograniczeń. Od tego czasu droga ta nosi numer D01.
W czerwcu 2014 roku z okazji 100 rocznicy powstania otwarto ponownie restaurację Ponale Alto Belvedere.
- Pomijając liczne knajpki w Riva del Garda, polecić możemy restaurację panorama w Pregasinie (deska serów, panini – konkrety wieczorem).
- Na tarasie widokowym restauracji panorama.
- Na ławce tarasu widokowego koło kościoła w Pregasinie
- Starówkę Riva del Garda
- Piękne widoki na jezioro, na miasto Riva oraz na wznoszący się po drugiej stronie jeziora szczyt Monte Baldo.
- Przejechaliśmy ok 22 km.
- Mapa w nowym oknie
