Muhu – Haapsalu

Muhu

Rowerem przez Muhu do Haapsalu. To nasz ostatni dzień na Saaremaa. Po śniadaniu ruszyliśmy od razu w stronę wyspy Muhu. Obie wyspy są połączone groblą Väinatamm, która została wybudowana w najpłytszym miejscu cieśniny Muhu Väin i liczy ok 3,5 km długości.

Muhu jest trzecią pod względem wielkości wyspą w Estonii. Chłodna, wietrzna i deszczowa pogoda nie zachęcała do eksploracji wyspy. Wapienne klify północnej części Muhu nie zostały zdobyte. Zatrzymaliśmy się tylko w Liiva, by rzucić okiem na gotycką świątynię. Kościół św. Katarzyny jest architektonicznym symbolem wyspy. Świątynia wyróżnia się swoja bryłą  – to zestawienie trzech budynków o różnej wielkości. Wnętrze udekorowane jest freskami przedstawiającymi Sąd Ostateczny.

W Kuivastu w porcie czekał już na nas prom. Koszty przeprawy promowej 2,6 euro za osobę + 1,1 euro za rower, łącznie 7,40 euro.

Zanim dopłynęliśmy do Virtsu czas na promie wykorzystaliśmy na kawę i ciacho. Po zejściu na stały ląd mieliśmy do pokonania dość monotonny odcinek drogi. Zwłaszcza, że połowę zdążyliśmy już poznać jadąc samochodem do Haapsalu.
Jedyną atrakcją były stare kościoły, których znaczna część jest w kiepskim stanie a niejeden popadł w ruinę. We wsi Hanila wśród starych lip kryje się stary średniowieczny kościół p.w. św. Pawła Apostoła. Świątynia została wybudowana na zlecenie Zakonu Kawalerów Mieczowych. W następnej miejscowości Kõmsi stoją jeszcze ściany zniszczonej prawosławnej cerkwi Narodzenia Chrystusa Króla. Eklektyczna budowla powstała w latach 1888-89, posiadała 25 metrową wieżę z 5 dzwonami oraz 5 kopuł. Niestety wieża świątyni uległa zniszczeniu w 1941 r.,  a w latach 70 XX w. podczas budowy sieci elektrycznej przebiegającej tuz obok cerkwi zawaleniu uległy kopuły. Nieco dalej w Karuse mogliśmy wejść do jednego z najstarszych średniowiecznych kościołów Estonii. Świątynia pw.  Św. Małgorzaty stoi przy pradawnym szlaku handlowym ciągnącym się w kierunku wyspy Saaremaa. Fundatorem kościoła był mistrz Zakonu Kawalerów Mieczowych Otto von Lutterberg.

W Lihula w knajpie koło ruin cerkwi dowiedzieliśmy się, że można skrócić drogę jadąc przez bagna. Jednak nie posiadaliśmy dokładnej mapy a nie chcąc pobłądzić, zdecydowaliśmy kontynuować jazdę droga główną. Wspomniana wyżej prawosławna świątynia p.w. Aleksandra Newskiego jest już od lat 60 XX. wieku zamknięta i w stanie głębokiej destrukcji. Szkoda, ponieważ jak podobna cerkiew z Kõmsi wybudowana z połączenia kamienia i czerwonej cegły musiały być bardzo piękne.
Przez ostatnie 40 km było można odnieść wrażenie, że jesteśmy na zupełnym pustkowiu. Ale wystarczyło zjechać w boczne drogi by dotrzeć do małych osad składających się z kilku domów.

Pod koniec dnia wyszło słońce. W okolicy wsi Rannajõe postanowiliśmy zjechać z trasy na krótką kawową przerwę. Drewniana kładka doprowadziła nas do wieży widokowej z panoramą na Park Narodowy Matasalu. Przy odrobinie szczęścia można wypatrzyć tu łosie.

Na kemping w Haapsalu dotarliśmy tuż przed zachodem słońca. Przejechaliśmy 110 km. Mapa w nowym oknie lub ślad wycieczki dostępny pod GoogleEarth Muhu-hapsalu.kml

Leave a Comment

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Scroll to Top